Zorgboerderij Rienkesheerd

In 2005 besloot Jacob Kiers het pand in te zetten voor mensen uit de psychiatrie die telkens terugvielen: de draaideurpatiënten. Hij startte een zorgboerderij met woonruimte, waar rust, structuur en menselijkheid centraal staan.
Het pand bevindt zich in een aardbevingsgebied en heeft hierdoor schade opgelopen. Er is behoefte aan herstel, onderhoud, modernisering en uitbreiding van zowel het gebouw als de zorgvoorzieningen. De zorgboerderij wil doorgroeien naar 24 cliënten en beter inspelen op de vergrijzing binnen de doelgroep. Sinds 2024 ondersteunt Roemte Jacob als eigenaar van het pand bij het planproces.

Bij aankomst is de Rienkesheerd niet meteen zichtbaar. Pas wanneer je het perceel oploopt en de hoek omgaat, zie je het prachtige voorhuis en de enorme kapschuur. Tussen de gebouwen en de dieren zijn bewoners en begeleiders met diverse klussen bezig. Eén bewoner heeft zich even teruggetrokken op een bankje bij het toegangsbord, om een sigaret te roken.

Adres: Hoofdweg West 21 – 9944 EA – Nieuwolda
Initiatiefnemers: Jacob Kiers en Marloes Fokkens
Dit gesprek vond plaats in oktober 2025.

Het project

Jacob: “Ik werkte bij Lentis, en toen onze kinderen in 2005 allemaal uit huis waren, ontstond het idee om de Rienkesheerd in te zetten als thuisbasis voor zogeheten draaideurpatiënten: mensen die in een crisis tijdelijk worden opgenomen, maar toch vaak terugvallen. Met het oprichten van de zorgboerderij met dagbesteding, en vanaf 2007 ook met woongelegenheid, kunnen zij in alle rust wonen en zichzelf zijn.”

De zorgboerderij begon met vijf collega’s van Jacob uit de psychiatrie.
“We waren het er toen over eens: we moeten deze mensen helpen, anders zien we ze elke keer terug en kun je ze weer uit de goot halen. Dit was de beweegreden voor de start van de zorgboerderij. Ik vind dat het heel goed gelukt is. We hebben nu een stevige basis met de bewoners, het zorgteam en de omgeving,” vertelt Jacob.

In 2009 groeide het aantal wooneenheden van vijf naar vijftien, en kon dochter Marloes haar baan opzeggen om volledig binnen de zorgboerderij te komen werken. Elke bewoner heeft een eigen kamer en maakt gebruik van de gezamenlijke woonkamer en keuken, waar dagelijks samen wordt gekookt en gegeten. Er is de hele dag begeleiding aanwezig.
Jacob: “Onze bewoners bewegen zich makkelijk op het terrein en naar het dorp. De buurt kent onze bewoners en de bewoners kennen de buurt. Het heeft een maatschappelijke functie. Omwonenden zijn betrokken en melden het als er iets is met een bewoner. Daar is natuurlijk lang niet altijd sprake van bij de opvang van mensen in de psychiatrie en met een verstandelijke beperking. Dat is hier erg fijn.”

Ontwikkelen

De Rienkesheerd bevindt zich in het aardbevingsgebied en heeft schade opgelopen die hersteld moet worden. Daarnaast is er bij Jacob behoefte aan onderhoud en aanpassingen aan het gebouw. Hij voelt ook een sterke verantwoordelijkheid richting de bewoners om alle voorzieningen te moderniseren.
De kamers zijn in 2007 en 2009 gebouwd, maar de wensen en eisen zijn in de loop der tijd veranderd. Het voorhuis is nog redelijk bewoonbaar, maar de huisvesting van de bewoners in de grote schuur voldoet niet meer aan de eisen van deze tijd.
Bovendien is er veel vraag naar de zorg die de boerderij biedt, en er is voldoende ruimte om uit te breiden. De zorgboerderij heeft in de afgelopen twintig jaar een goede naam opgebouwd. Het team is goed op elkaar ingespeeld en groot genoeg om zorg te kunnen bieden aan 24 cliënten.
“Je merkt dat er steeds meer cliënten met minder toekomstperspectief komen. De doelgroep vergrijst. Dat vraagt meer en andere voorzieningen om goede zorg te kunnen blijven leveren,” aldus Jacob.

Enkele jaren geleden werd het herstel van de boerderij uitgesteld vanwege mogelijke versterkingsmaatregelen.
Jacob: “De schuur is enorm. Onderhoud kost veel geld; daarvoor zijn subsidies beschikbaar. Eerst moesten we weten of er versterkt zou worden. Dat was een langdradig proces.”
Uiteindelijk bleek versterking niet nodig volgens de nieuwe normen. Hoewel Jacob dat als onrecht ervoer, heeft hij het inmiddels geaccepteerd. De knop ging om: hij wil het pand nu toekomstbestendig maken.

Sinds vorig jaar ondersteunt Roemte de Rienkesheerd bij de plannen voor onderhoud, renovatie, uitbreiding en modernisering. Omdat er veel partijen betrokken zijn bij het planproces, zorgt Roemte voor de procesbegeleiding, tot blijdschap van Jacob en Marloes.
Marloes: “Roemte overziet welke partijen we nodig hebben tijdens het proces. Daarnaast heeft Roemte de kennis, kent de feiten en de speelruimte. Met hun begeleiding zijn we zeer geholpen bij de route die we moeten afleggen.”
Jacob vult aan: “Je ziet door de bomen het bos niet meer, je weet niet waar je moet beginnen. Deze ondersteuning hebben we echt nodig: we hadden het nooit alleen gered.”

De procesbegeleiding blijft in handen van Roemte, tot grote tevredenheid van Jacob en Marloes.
Marloes: “De onafhankelijke blik van Roemte is erg fijn. Het zorgt ook voor spiegelmomenten bij ons, want je zit er zelf natuurlijk ook met emotie in.”

Financieren

Bij de planvorming rond de toekomst van de Rienkesheerd zijn diverse partijen betrokken, waaronder architectenbureau DAAD, de gemeente Oldambt, de provincie Groningen, de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) en diens adviescommissie. Dankzij Roemte zijn deze partijen samengebracht. Samen kijken zij naar de plannen en de stappen richting onderhoud en uitbreiding.
Marloes: “Roemte voegt het grotere plaatje samen, en alle andere partijen hebben ook hun connecties. En daarmee komen we steeds een stukje verder.”

De grote vraag is of het aantal wooneenheden mag worden uitgebreid. De gemeente moet daarover besluiten. Pas daarna kan een totaalplan worden opgesteld en kunnen de kosten worden berekend. Tot die tijd staat alles stil.
Marloes: “Het is nog niet in beton gegoten, absoluut niet. Maar we schieten wel hoog in, en staan open voor alles.”

Voor de financiering wordt onder andere gekeken naar subsidies. Hiervoor wordt een subsidieadviseur ingeschakeld. Denk aan de Blok B-subsidie van de gemeente voor constructieonderzoek en het herstel van constructiefouten, de regeling voor monumentenzorg van de provincie Groningen, de GRRG-regeling voor groot onderhoud en eigen middelen. De voorbereidingen zijn gestart, maar veel hangt af van de goedkeuring door de gemeente.
Jacob: “Het heeft effect op je als mens als je heel lang moet wachten op besluiten; het maakt je een beetje moedeloos. Ook al sta je er nuchter in, het houdt je wel bezig.”

Een recente bijeenkomst op de Rienkesheerd, georganiseerd door Roemte en met alle betrokken partijen, gaf het initiatief weer een positieve impuls. De sfeer was optimistisch en betrokken: bezoekers konden zelf zien, voelen en ervaren waar het zorgteam op de Rienkesheerd dagelijks mee bezig is. Dat geeft hoop voor de volgende stappen.
Marloes: “Het zou mooi zijn als we in de toekomst een soort kleine dorpsgemeenschap vormen, waar mensen prettig kunnen wonen en werken. En dat we ook de buitenruimte weer kunnen aanpakken en onderhouden, zoals de moestuin en het trapveldje. Want ook daar staat veel ‘on hold’, omdat nog niet duidelijk is wat er in de toekomst kan en mag. Daar kijk ik erg naar uit.”